Sultan II. Abdülhamid

Hamidiye Katliamları
 
II. Abdülhamid, Hınçak Partisi ve Ermeni Devrimci Federasyonu’nun milliyetçi hareketlerini sürdürmeleri üzerine 1894 yılından itibaren Ermeni halkını hedef almaya başladı. Böylece Hamidiye Alaylarının baskısı ve saldırıları artarken, milliyetçilik duyguları güçlenen Ermeniler arasından çıkan Mihran Damatyan, Hambartsum Boyacıyan ve Hrayr Dzhoghk gibi liderler de halkı cesaretlendirdiler. Bunun sonucu olarak Ermeni Devrimci Federasyonu tarafından silahlandırılan halkın Batman’ın Sason yöresinde başlattığı isyan Osmanlı ordusu ve Kürtler tarafından kanlı bir şekilde bastırıldı. Bu direnişin yayılma eğilimi göstermesi üzerine Muş Valisi yerel Müslüman halkı Ermeniler aleyhine kışkırttı. Tarihçi Lord Kinross’a göre camilerde toplanan Müslümanlar “Ermenilerin İslam’ı yok etmeye çalıştığını” konuşmaya başladılar. Padişahın bölgeye asker göndermesi vahşeti artırdı ve birçok Ermeni yerleşim biriminde kanlı olaylar meydana geldi.
 
1895 yılı Ekim ayında devreye giren Britanya, Fransa ve Rusya II. Abdülhamid’den “Hamidiye Alaylarının gücünü kısıtlamasını ve yeni bir reform paketi imzalamasını” istediler. İstanbul’da toplanan 2.000 civarında Ermeni de Berlin Anlaşması’nda vadedilen reformların bir an önce gerçekleştirilmesi için bir gösteri düzenlediler, fakat polis şiddet uygulayarak toplananları dağıttı. Kısa süre sonra İstanbul’da ve Ermeni nüfusun yoğun olduğu Bitlis, Diyarbakır, Erzurum, Harput, Sivas, Trabzon, Van illerinde katliamlar başladı. Yaşanan olaylarda Ermeniler komşularının ve askerlerin ellerinde hayatlarını kaybettiler.  Bu sırada Urfa’daki bir Ermeni katedrali yakıldı, kaçmaya çalışanlar vuruldu ve 3.000 kişi esir alındı.
Yazının Tamamı İçin...

Email:

    ozdilm@gmail.com

0
0
0
0
0
0
0